เมื่องลองนึกเปรียบเทยบดูแล้วทำไมเด็กในสมัยนี้มักเป็นโรคภูมิแพ้กันเยอะมาก ไม่ค่อยแข็งแรง ผักผลไม้ก็ไม่ค่อยชอบกินกัน พ่อแม่ต้องใช้ลูกล่อลูกชนสารพัดกว่าที่เด็กจะกินผักได้แต่ละคำ เมื่อนึกถึงตัวเองแล้วแตกต่างกันลิบลับ ตั้งแต่เด็กจนโตถ้าในสำรับกับข้าวไม่มีผักสีเขียวๆ ให้เป็นอาหารตา กับข้าวจานนั้นก็เป็นอาหารปากได้น้อยเสียเหลือเกิน
จำได้ว่าตอนเด็กๆ หลังบ้านมีต้นผักหวานขึ้นอยู่หลายต้นทีเดียว พอหน้าฝนก็จะแตกยอดอ้วนๆ อวบๆ ให้พรึบไปหมด มักจะเก็บยอดมาให้คุณแม่ผัดให้กินบ่อยๆ บางทีก็ทำเป็นแกงจืดหมูบะช่อ รสชาติอร่อยหวานๆ ผักก็กรอบไม่เหนียว บางทีก็จะมีลูกผักหวานห้อยต่องแต่งอยู่ใต้ใบ ซึ่งเรียงกันเป็นแถวดูแล้วก็คล้ายๆ ลูกมะยม จนบางทีเขาเรียกผักวานบ้านว่า มะยมป่า ก็ยังมี
แต่เมื่อคนเรานิยมซื้อผักจากตลาดมากขึ้น ทำให้ลืมเลือนผักพื้นบ้านไปได้เหมือนกัน เมื่อเริ่มรู้สึกเบื่อผักในตลาดขึ้นมา ลองเดินหาผักรอบๆ บ้าน ก็จะพบเจ้าผักหวานยอดอวบๆ รอให้เก็บใบไปกินเหมือนเมื่อตอนเด็กๆดูเอาเถอะยี่สิบกว่าปีที่ผ่านมาผักหวานก็ยังคงอยู่ โดยที่ไม่เคยไปรดน้ำพรวนดินเสียด้วยซ้ำ มีแต่่ตอนหน้าแล้งที่มักจะตัดต้นให้เป็นพุ่ม จะได้ไม่รกเกินไป แต่พอได้ฝนกลับยิ่งแตกยอดแตกพุ่มได้ดีเสียเนี่ยกระไร
ถึงแม้ว่าจะเป็นผักพื้นบ้านธรรมดาๆ แต่คุณค่าที่เพียบพร้อมอยู่ในยอดอ่อนและใบอ่อนนี้ไม่ธรรมดา ไม่ว่าจะเป็นโปรตีนที่มากกว่าผักหลายๆ ชนิด รวมทั้งแคลเซียม ฟอสฟอรัส เบต้าแคโรทีน นอกจากนี้ในผักหวานสดๆ ยังมีวิตามินซีสูงมาก แต่เป็นที่น่าเสียดายว่าผักหวานไม่นิยมกินดิบ ต้องต้มแกงผัดก่อนกิน เราเลยไม่ได้วิตามินซีจากผักหวานสักเท่าไหร่
แต่ถ้านึกถึงวิตามินที่เป็นแอนติออกซิแดนท์ อย่างวิตามินซีที่ช่วยไม่ให้เนีื้อเยื่อหรือเซลล์ภายในร่างกายถูกทำลายจากมลพิษทางอากาศ รังสีจากแสงแดด ทำให้เกิดเป็นมะเร็งหรือแก่ก่อนวัย ผิวหนังเหี่ยวย่นแล้ว ผักหวานก็ยังให้ตัวตายตัวแทนเอาไว้ ก็เจ้าเบต้าแคโรทีนที่มีอยู่ในผักใบเขียวทั่วๆ ไป รวามถึงผักหวานนี้ด้วย เบต้าแคโรทีนก็จัดเป็นแอนติออซิแดนท์ตัวหนึ่งและเมื่อถูกเปลี่ยนเป็นวิตามินเอในร่างกายแล้ว ก็จะช่วยบำรุงสายตามองเห็นได้ดีในที่มืด เพิ่มความแข็งแรงให้กับภูมิคุ้มกันเอาไว้ต่อสู้กับโครติดเชื้อสารพัดชนิด
ยอดอ่อนๆ ของผักหวานที่มีทั้งแคลเซียมและฟอสฟอรัสยังช่วยให้กระดูกและฟันแข็งแรง ไม่ให้กระดูกอ่อนและเปราะเหมือนยอดผักหวานอีกต่างหาก และเมื่อแคลเซียมได้พร้อมกับแมกนีเซียมที่มีอยู่ในผักใบเขียวอย่างผักหวาน และผักอื่นๆด้วยแล้ว การยืดหดของกล้ามเนี้อก็จะมีประสิทธิภาพสูงสุดตามไปด้วยโดยอัตโนมัติ
แม้จะเป็นผักที่ถูกลืมไปบ้าง แต่ถ้ามองเห็นคุณค่าที่รอให้เราเก็บเกี่ยวแล้ว คงต้องหากิ่งผักหวานแก่ๆ มาปักชำ หรือเมล็ดแก่ มาฝังลงบนพื้นดินที่ว่างๆหลังบ้านและรดน้ำให้บ้างเป็นคร้งคราว
แล้วเราจะได้เด็ดยอดผักหวานใส่จาน และใส่ท้องเพื่อเก็บเกี่ยวคุณค่าที่ผักหว่านเสนอให้กับคนเราทุกๆคน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น